#5 - 5 brandende vragen aan Jolo Avonturen

Elke week interviewen we een avontuurlijk gezin, of dat nou een reizend gezin is of een die geëmigreerd is. Deze week geven Joost (35), Loraine (30), Sepp (6), Mika (4) en Vik (2) antwoord op de 5 brandende vragen.  Een spontaan gezin dat houdt van ontdekken, buiten zijn, wandelen, lekker eten, gezelligheid, samen op pad gaan en maken van elke beleving hun eigen avontuur! Na een half jaar onderweg geweest te zijn weten ze wel dat samen zijn het belangrijkste is en dat ze niet veel meer nodig hebben om tevreden te zijn.

Op dit moment sluiten ze een half jaar reizen af op een camping in Drome Provenciale waar ze met vrienden hebben afgesproken die ze hebben ontmoet tijdens een eerdere vakantie. We hebben ervoor gekozen om de laatste maand minder te verplaatsen en wat meer ‘vakantie’ te vieren voordat we in het ‘normale leven’ terug moeten. Door het hoogseizoen hebben we de laatste campings dan ook vastgelegd. Voorheen was het plan om de laatste maand nog in

Noorwegen te zijn, maar we hebben toch gekozen voor het goede weer in Frankrijk.  Tijdens hun Europa tour zijn ze onder andere via Italië met de boot naar Griekenland gegaan. Vanuit daar door naar Albanië -dit is tevens het land wat hen het meest verrast heeft-, Montenegro, Bosnië en Herzegovina, Kroatië, Slovenië. Vanuit daar met een vaart naar Denemarken, in Denemarken hebben we de ferry naar IJsland en de Faeröer eilanden genomen voor een maand. Bij terugkomst hebben we direct de ferry naar Zweden gepakt en terug via Denemarken en Duitsland naar Frankrijk gereden.

"Bij ons is het nooit saai met onze drie avontuurlijke jongens!" - Loraine & Joost -

Ze willen als gezin zo veel mogelijk ‘avonturen’ beleven. "We vinden echter dat avonturen niet altijd ‘avontuurlijk’ of speciaal hoeven te zijn. Een avontuur kan voor ons ook een wandeling over klimpaadjes zijn, krabbetjes vangen op het strand of het spotten van een salamander in een stad zijn." In Zweden vonden ze het bijvoorbeeld heel gaaf om zelf

hun eten boven een kampvuur te koken, maar een avontuur is voor hen ook juist een warme ontmoeting met een lieve Albanese familie of een ander reizend gezin. Ze houden van de afwisseling, want daardoor kan alles steeds weer voelen als een nieuw avontuur!

Wil je hun avonturen meebeleven? Ze houden een Instagram account bij en hebben een paar vlogs op Youtube toen ze net begonnen waren met reizen.

1. Wat was het meeste uitzoekwerk voordat jullie vertrokken?

Voor we gingen lieten we ons met name tegenhouden door de leerplicht, het verlof op het werk, de verhuur van ons huis en de kosten van de reis. Echter nadat we de knoop doorhakten om te gaan -ondanks dat er nog beren op de weg waren- merkten we dat alles te regelen viel als je het maar gewoon probeert. Eigenlijk was er dus niet perse 1 ding wat veel werk was, maar alles samen heeft het echt wel wat tijd gekost! Achteraf hebben we echter al vaker tegen elkaar gezegd; “Maar waarom hebben we het nou eigenlijk gewoon niet eerder al gedaan?”. Iedereen heeft bezwaren, maar ik ben er van overtuigd dat er ook heel vaak mogelijkheden zijn! Daarnaast wilde Loraine vooraf alles uitgezocht hebben over de landen waar we heen wilden. Denk aan alle regeltjes/zorgdocumenten en gebruiken maar ook goede  overnachtingsplekken en leuke bezienswaardigheden. Achteraf gezien heeft dit (veel te) veel tijd gekost en hebben we ervaren dat het fijn is als er enigszins een plan is, maar dat het eigenlijk veel fijner is om dat alles los te kunnen laten en te zien waar de bus, het land en de mensen ons brachten.

2. Wat waren de reacties van het thuisfront toen jullie vertelden over jullie reisplannen?

Mensen die dichtbij stonden wisten al wel dat we de wens hadden om te gaan. Wel merkte je dat iedereen dan toch verbaasd reageert als je vertelt van je plan. Pas toen we onze bus kochten drong het door dat we echt zouden gaan! Gelukkig hebben we eigenlijk alleen maar positieve reacties gekregen! Op het werk, op school, van familie en vrienden maar eigenlijk ook juist van mensen die wat verder van ons af stonden. Het leverde vooraf al veel mooie en leuke gesprekken op.

3. Hoe ervaren jullie het reizen met drie kleine kinderen in de Nugget?

Het is voor ons nog steeds een droom die uitkomt. We vinden het reizen in de bus super fijn. Wij zelf wilden graag zo flexibel mogelijk blijven in het verkeer en in het overnachten. Met die reden wilden we graag een bus. Na grondig onderzoek is het voor ons de Nugget plus geworden, deze bus heeft 5 gordels (verplicht met 5 personen) en een heel praktische indeling. De bus is echt onze vriend geworden tijdens de reis. Waar we vooraf nog wel eens onzeker waren of we de ruimte niet te klein zouden vinden, hebben we dat tijdens de reis geen moment gevonden. We krijgen heel vaak de

vraag “Hoe doen jullie dat dan, met zijn 5-en in een bus?!”, maar eigenlijk is het gewoon een minicamper. De kinderen slapen ontzettend goed in de bus, we hebben allemaal een fijne slaapplek en de bus heeft alles wat we nodig hebben (warm water, wc, keukentje met gaspitten, een eigen ‘slaapverdieping’ voor de kinderen, een uitklap bed voor ons -wat tevens een prima zit is voor 5 personen bij slecht weer- en een douche voor buiten). Het reizen met de bus voelt dus eigenlijk best luxe. Geen gesleep met tassen of backpacks en afwachten in welk bed je slaapt, maar altijd je eigen

huisje op wielen! We hebben een zonnepaneel wat ons de vrijheid heeft gegeven om ook vooral op wildplekken te staan. Natuurlijk heb je soms echt wel eens een baalmoment; als het weer bijvoorbeeld tegen zit en je dus meer binnenruimte had gewild. Of baal je bijvoorbeeld even wanneer je moet klimmen of bukken wanneer je rugpijn hebt of ziek bent, maar voor ons is het echt eigenlijk alleen maar fijn!

4. Hoe hebben jullie het geregeld met de scholing van de kids?

Dit vond ik een van de belangrijkste zaken om goed te regelen. Ik sta achter de leerplichtwet in Nederland en ben blij dat we hier het recht hebben op scholing. Wel is het vrijwel onmogelijk om binnen de kaders van deze wet met toestemming op reis te gaan. Omdat we heel blij zijn met onze school en het voor ons een must was dat zij zich in onze plannen konden vinden, was onze eerste stap dan ook om in gesprek te gaan met school. De school stond volledig achter ons plan en gaven ons alle medewerking die zij konden bieden om te gaan. Leerplichtambtenaren hebben echter wel aangegeven dat het bij wet dan ook niet mogelijk is om toestemming te geven. We hebben besloten dat we dus ‘gewoon’ zonder uitschrijven zouden gaan (omdat we 6 maanden gingen waren we niet verplicht tot uitschrijven) maar wel met de leerdoelen die school naleeft. Indien we ons hadden moeten verantwoorden hebben we ons zo goed mogelijk aan de  regels gehouden en zijn we bijvoorbeeld met de start van het nieuwe leerjaar terug.

5. Wat is jullie eyeopener tijdens reis?

Dat het reizen nog 1000x zo fijn voelt als gehoopt en we dit veel en veel meer willen doen in de toekomst! Waar we thuis meer een een ‘veilig’ ritme leven, merken we tijdens het reizen dat we allen zo ontzettend genieten van de ‘ vrijheid’ op alle gebieden!